Jak już wiemy amortyzacja jest to wyrażone w pieniądzu zużycie środka trwałego. Przepisy wyróżniają kilka metod amortyzacji, a są to następujące:
- Metoda amortyzacji liniowa
Polega ona ta tym, że dokonujemy równomiernych odpisów amortyzacji od początkowej wartości środka trwałego. Amortyzację rozpoczynamy w kolejnym miesiącu po miesiącu, w którym dany środek trwały został wpisany do ewidencji, a kończymy wtedy, kiedy nastąpi zrównanie odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową, lub gdy środek trwały zostanie zlikwidowany. Metoda amortyzacji liniowa jest to zdecydowanie najprostszą z metod. Wszystkie stawki amortyzacji są ustalane na podstawie Klasyfikacji Środków Trwałych. - Metoda amortyzacji progresywna
Metoda amortyzacji progresywna polega na tym, że kwota odpisów amortyzacyjnych zwiększa się wraz z upływem okresu eksploatacji. Dzieje się tak, ponieważ zakładamy, że im coś jest starsze, tym wymaga większych nakładów, ponieważ wymaga remontów. Jest najrzadziej wybieraną metodą.
- Metoda amortyzacji degresywna
Metoda ta zakłada, że wraz z upływem czasu maleje użyteczność środka trwałego. Podobnie jak przy amortyzacji liniowej stawki ustala się w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych. Metodę tą można stosować tylko do niektórych grup KŚT – 3, 4, 5, 6, 8. ( Patrz, klasyfikacja środków trwałych )
- Metoda amortyzacji jednorazowa
Jest to amortyzacja, która nie jest przeznaczona dla każdego. Mogą z niej korzystać tylko niektórzy przedsiębiorcy. A są to:
- Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych , którzy rozpoczęli prowadzić swoją działalność gospodarczą w 2013 roku. Mogą oni dokonywać odpisów amortyzacyjnych tylko do wysokości 50 000 euro.
- Podatnik, który nie przekroczył 1 200 000 euro przychodów ze sprzedaży.
Tej amortyzacji podlegają tylko środki trwałe zaliczane do grup 3 – 8 ( Patrz, klasyfikacja środków trwałych )
